Μία μέρα σαν τις άλλες...

Το καλοκαίρι φεύγει αφήνοντας μεγάλες πληγές πίσω του... Τις τελευταίες αυτές μέρες μια θλίψη και μια απογοήτευση βλέπω να πλανάται παντού γύρω μου! Μπορεί οι φονικές πυρκαγιές να ήταν μακριά όμως μας επηρέασαν όλους... και πάνω σε αυτή τη δυστυχία έρχεσαι και λές "Δόξα το Θεό" που είμαι καλά, γερή, δυνατή ... και ας έχω και εξεταστική!!!
Σιγά το πράγμα, επειδή χρωστάω 8 μαθηματάκια εκεί??? Θα τα καταφέρουμε και αυτά... και αας βρίσκομαι κλεισμένη στο γραφείο τουλάχιστον 9-10 ώρες την ημέρα! Όταν θέλει ο άνθρωπος κάτι, ας καίγεται ο κόσμος όλος (βλέπε πρόσφατα γεγονότα στην Πελοπόννησο και την Εύβοια) θα φέρει τα πάνω κάτω και θα τα βγάλει πέρα!!! Κουράγιο εύχομαι σε όλο τον κόσμο....